          arman 
            بازدید : 45
          چهارشنبه 27 اردیبهشت 1391
           نظرات (0)
        

خوشا از بند دام عشق رستن / ز دست بی وفایان دل گسستن
نصیب این دل وامانده این شد / شکستن هی شکستن هی شکستن
.
.
آه از این دل ، آه از این جام امید / عاقبت بشکست و کس رازش نخواند
چنگ شد در دست هر بیگانه ای / ای دریغا کس به آوازش نخواند
.
.
در انتظار دیدنت به دشت غم نشسته ام / رها نکن دل مرا ، بیا که دل شکسته ام
.
.
هر جا دلت شکست ، قبل رفتن خودت جاروش کن تا هر ناکسی منت دستای زخمیشو رو سرت نذاره !

ارسال نظر برای این مطلب

درباره ما

مرا در تابوت سیاهی بگذارید که همه بدانند که هر چه سیاهی بود کشیدم ، دستانم را از تابوت بیرون بگذارید تا همه بدانند چیزی با خود از دنیا نبردم ، زبانم را از دهانم در آورید و با تیغ زخمش کنید که همه بدانند با زخم زبان از دنیا رفته ام ، چشمانم را باز بگذارید که همه بدانند چشم انتظار کسی بودم ، قفسی با مرغ عشق بر سر قبرم بگذارید که همه بدانند مجنونی اسیر بودم ودر آخر تکه یخ برسر قبرم بگذارید تا در هنگام طلوع خورشید به جای عشقم برایم اشک بریزد .

اطلاعات کاربری