شايد يه كسي شب ها براي اينكه خواب تورو ببينه به خدا التماس مي كنه شايد يه كسي به محض ديدن تو دستش يخ مي زنه و تپش قلبش مرتب بيشتر ميشه مطمئن باش يه كسي شب ها به خاطر تو توي درياي اشك مي خوابه ولي تو اون رو نمي شناسي
از غصه اين درد ندانم چه كنم يا هست پناهي و ندانم چه كنم؟ وز دل بيمارم هر دم تا ز سحر ز شوق روي بي تابت چه كنم؟ چشم من شرم باد ، ز تو نظري با دل عشاق خويش ز دوريت چه كنم ؟ گرچه وصال آغازگر روياي ما بود با مرگت زين سر آغاز چه كنم ؟
| این نظر توسط مریم در تاریخ 1348/10/11 و 1:04 دقیقه ارسال شده است | |||
| به نام تنها پناه آشفتگان ديارسرنوشت
تقديم به توکه هنوزهم تکهاي ازآسمان درچشمانت، جرعهاي ازدريا دردستانت وتجسمي زيبا ازخاطره ايثار گلهاي سرخ درمعبدارغواني دلت به يادگارمانده است. نخستين چکه ناودان بلند يک احساس رادرقالب کلامي ازجنس تنفس باغچههاي معصوم ياس به روي حجم سپيد يک دفترميريزم وآن رابا لهجه همه پروانه صفتهاي اين گيتي بيانتها به آستان نيلوفري دل زلالت هديه ميکنم . در پناه خالق نيلوفرها مهربان و شکيبا بماني عزیزم |
|||
